|
Author by : Peachii
Date : 16-Apr-2007
Poem -- กลอนกวี |
|
บทรำพึง
ของเรือพาย
(
แด่
อาจารย์ทุกท่าน ที่กรุณาประสิทธิ์ ประสาท วิชา ให้แก่เรา
)
.
เมื่อเวลา
คลาเคลื่อนผ่าน ลานสุดท้าย
เราคงคล้าย ดั่งเรือพาย ณ ชายฝั่ง
แบกภาระ ฝ่าคลื่นลม ล้นกำลัง
ตะกายฝัน จนถึงฝั่่ง อย่างตั้งใจ
หางเสือพัง ... แต่เรือยังตั้งคงอยู่
ตระหง่านคู่ กับฟ้าฝน จนอ่อนไหว
ความสำคัญ แม้นับวัน พลันหมดไป
แค่ซากไม้ ...
ให้แวะนั่ง
หวังเกินพอ
---------------------- =**= __ The end of
poem __ =**=--------------------
___ Peachii ___
Edit Writing : 1998
( ความคิดเห็น .. ทุกๆ ประโยค คือ " ไม้ขีด " แต่ละก้าน ที่เข้ามาจุดต่อประกายไฟให้กับงานเขียนชิ้นต่อๆ ไป .. ขอบคุณค่ะ ^^ ) |