Overture - โหมโรง
เรื่องย่อ ( เท่าที่จับใจความได้ ) & ** Spoil **
เป็นหนังไทย 1 ในไม่กี่เรื่องที่ตั้งใจดูมากกว่า 2 รอบ ..
แต่ไม่ว่าจะเพราะเสน่ห์ตรงจุดไหน
หรือฉากใดของเรื่องนี้ก็ตาม .. ต้องยอมรับว่า
เป็นสุดยอดของการนำเสนอเรื่องราวผ่าน
เครื่องดนตรีไทยได้อย่างมีชั้นเชิง และน่าประทับใจ ..
ยากที่จะหาหนังไทยเรื่องไหนมาเทียบ
ได้ในรอบหลายๆ ปี ..
สัจธรรมหลายอย่างผุดพรายได้โดดเด่นสื่อออกมาให้รับรู้ได้เต็มๆ
ตั้งต้นจนจบเรื่อง
-
ไม่มีผู้ใดสูงเด่นเป็นที่ 1 ตลอดกาล
เหนือฟ้าย่อมมีฟ้าที่สูงกว่าเงยมอง
-
ความหลง และวังวนแห่งทระนง
คือการปิดประตูแห่งตัวตนของการก้าวไปข้างหน้า
-
พรสรรค์ ที่มีติดตัวมา ..ไม่มีค่าเท่า ราคาความพากเพียร
-
จงอย่าสิ้นหวัง ..ตราบเท่าที่ยังมีลมหายใจ
-
ก้าวเดิน เพื่อที่จะล้ม .. ดีกว่า ยืนอยู่ที่จุดเริ่มต้น ตลอดกาล
-
ผู้ที่เปิดใจกว้างเท่านั้น
ถึงจะสามารถมองเห็นทิวทัศน์ได้แผ่ไกลสุดเส้นขอบฟ้า
-
รากเหง้า .. ที่เราหลงลืม ..
ก็เหมือนการหลับที่ไม่มีวันตื่นในโลกความจริง
ฯลฯ
ไม่น่าเชื่อว่าหนัง 2 ชั่วโมง
สามารถทำให้เราสำนึกย้อนมามองตัวตนได้หลากหลายข้อ
เช่นนี้ .. คำว่า
คนไทย ... ดนตรีไทย ..
ถูกกลืนหายไปจากใจตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะ?? ..
สิ่งที่มหัศจรรย์และสร้างความตื่นตาตื่นใจยิ่งกว่า เทคนิค
อนิเมชั่น หรือกราฟิค
แอคชั่นสุดมันส์ไหนๆ
ก็คือ ฉากฟาดฟันดวลระนาดที่เลื่องลั่นนั่นเอง ..
ไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่า
ฉากบู๊ ..
ของดนตรีไทยนี่ก็เข้มข้นไม่แพ้ใครเหมือนกัน ..^^
..
ที่อดพูดถึงไม่ได้
ก็คงเป็นฉากขโมยซีนของดารารับเชิญอย่างพงษ์พัฒน์ ที่สื่อออกมา
ได้อย่างดีกับสีหน้า
ตาเหม่อยิ้ม หูแว่วยินเสียงระนาดที่ยังตามมากังวานในมโนสำนึก
ขณะนั่งรถกลับจากบ้านครู ...สั้น .. กระชับ ..และได้ใจความ ..
เพลงเดียว .. เดี่ยว ..สยบ
ครบทุกกระบวนความ
..555..
สรุปแล้ว .. เรื่องนี้มีแต่ความชอบ
บอกเนื้อเรื่องไปก็คงไม่ได้อะไร ถ้าอยากรู้ว่าฉากบู๊
ของดนตรีไทยนั้นเป็นแบบไหน .. ก็ต้องไปหามาดูเองแล้วล่ะค่ะ
^^ ..
---------------------- *** The End of Review ***
---------------------
__ Peachii
___
Edit Writing :
24/05/2004
( ความคิดเห็น .. แม้เพียง 1 ประโยค เปรียบเสมือน " ไม้ขีด " ที่จุดต่อประกายไฟให้กับงานเขียนชิ้นต่อไป .. ขอบคุณค่ะ ^^ ) |