Taiyou no Uta -- movie
เรื่องย่อ ( เท่าที่จับใจความได้ )
เมื่อคนหนึ่งมีชีวิตอยู่ภายใต้แสงจันทร์ ส่วนอีกคน
ใช้ชีวิตอยู่ท่ามกลางดวงตะวัน แต่ทั้ง
2 คน ก็สามารถมาพบ ..
รู้จัก ..และรักกันได้
แม้จะเป็นการพบ เพื่อจาก ก็ตามที
คาโอรุ
หญิงสาวผู้มีพรสวรรค์ทางด้านดนตรี
เธอมักจะเดินออกจาบ้านหลังอาทิตย์ตกดิน
หอบหิ้วกีตาร์คู่ใจ
เพื่อไปร้องเพลงที่หน้าสถานี เธอไม่ได้เรียนเหมือนเพื่อนในวัยเดียวกัน
ต้อง
เก็บตัวอยู่แต่ในบ้าน
เพราะเป็นโรคที่ร่างกายไม่สามารถรับแสง
UV ได้
ทุกๆ
ใกล้รุ่ง คาโอรุจะมานั่งที่หน้าตางแอบมอง โคจิ หนุ่มน้อยผู้ร่าเริง
ขี่มอเตอร์ไซด์แบก
วินเซริฟ์มานั่งรอเพื่อนๆ
อีก 2 คนที่ป้ายรถเมล์ เพื่อไปซ้อมที่ทะเลตอนเช้าก่อนเข้าเรียน
ความผูกพันจาก คาโอรุ ถึง โคจิ
ค่อยเริ่มต้นขึ้นทีละเล็กละน้อยจากสายตาของคาโอรุ
ทุกวัน ... ทุกวัน
จนกลายเป็นความผูกพันในใจ
แล้ววันหนึ่ง ทั้งคู่ก็ได้เจอกันตอนใกล้รุ่งที่ป้ายรถเมล์
ขณะที่คาโอรุกลับมาจากการร้องเพลง
โคจิก็เพิ่งออกจากบ้านมารอเพื่อนๆ
เรื่องราวความสัมพันธ์ของทั้งคู่ที่โคจรมาพบกันในช่วงรอยต่อของวัน
ค่อยๆสร้างความผูกพัน
ทีละเล็กละน้อย
และจบลงด้วยระยะเวลาอันสั้น เมื่ออาการของ คาโอรุ
กำเริบขึ้นในเวลาต่อมา
** Spoil -- สปอย **
( ถ้ายังไม่ได้ดูอย่าตามมานะคะ เดี๋ยวจะเสียรสชาติในการชมค่ะ ^_^ )
หากจะถามถึงความประทับใจ ...
ไม่ได้มากมายกว่าเรื่องแนวเดียวกันที่ผ่านมาอาจเพราะ
การดำเนินเรื่องที่เอื่อยช้า และบางช่วงก็เงียบจนรู้สึกอึดอัด
บวกกับแนวที่เดาได้ตั้งแต่ต้น ทำให้
พลังในการติดตามอ่อนลงเป็นกำลัง
ถ้าไม่ได้ความดราม่าในบทพ่อกับสีสันความเป็นธรรมชาติในบทบ๊องๆ
เริงร่าของโคจิมาช่วยไว้
เรื่องนี้คงเนิบนาบ
เรียบง่าย และเป็นเส้นตรงไปจนจบเรื่อง
เพราะนอกจากดนตรีประกอบน้อย
หรือแทบจะไม่มีแล้ว
บทพูดก็ยังน้อยอีกด้วย
ซึ่งคิดว่าที่เป็นอย่างนี้เพราะตั้งใจโชว์เสียงของ คาโอรุ
ให้เด่นขึ้นมา
แต่กลับทำให้หนังเงียบและ ยิ่งถ้าการสื่ออารมณ์ของนักแสดงออกมาไม่ดี
ฉากไร้เสียงประกอบใดๆ
นั้นก็จะสร้างความรอคอยอย่างอึดอัดให้กับคนดูอย่างเลี่ยงไม่ได้
แต่สิ่งหนึ่งที่ตัวหนังสื่อออกมาค่อนข้างชัดและตรงไปตรงมา
คือความรักของพ่อแม่
ความใส่ใจของครอบครัวที่นับวันจะถูกกลืนหายไปในสังคมเร่งรีบปัจจุบัน
รวมถึงกลิ่นไอของชายทะเล วิถีชีวิตในมุมต่างๆ ของคนเมืองอย่างญี่ปุ่น
แถบชายทะเล
การใช้มุมกล้องแพนสูงเปิดวงกว้างให้เห็นบ้านเรือนถนนหนทางริมชายหาดได้อย่างชัดเจน
รวมถึง
แก่น ..
จุดแข็งที่สุดของใจ ที่ ..
ถึงแม้จะสิ้นหวังเพียงใด ... และแม้จะมองเห็นจุดสุดท้ายอยู่ตรงหน้า
ขอเพียงแต่
ไม่ยอมแพ้
กับช่วงเวลาที่เหลือไม่เท่าไหร่ จะกลับเติมเต็มความสุขได้ ..
อย่างน่าจดจำ
---------------------- *** The End of Review ***
---------------------
__ Yuuraya ___
Edit Writing :
28/11/2006
( ความคิดเห็น .. แม้เพียง 1 ประโยค เปรียบเสมือน " ไม้ขีด " ที่จุดต่อประกายไฟให้กับงานเขียนชิ้นต่อไป .. ขอบคุณค่ะ ^^ )
|