Lee Young Shin หญิงสาวที่ถูกตราหน้าว่าท้องไม่มีพ่อ  เป็นแม่ที่มีลูกติดเชื้อเอดส์จากการถ่ายเลือด

เป็นพี่สาวที่ต้องส่งเสียน้องชายให้ได้เรียน  เป็นหลานที่ต้องดูแลปู่ที่เป็นอัลไซเมอร์  และเป็นหัวหน้าครอบครัว

ที่ต้องทำงานหนักเยี่ยงผู้ชายในเกาะคราม

            Min Ki Seo  หมอหนุ่มหยิ่งยโส  แข็งกระด้าง  เย็นชาจากโซลที่ระหกระเหินมาที่เกาะครามตาม

คำขอร้องของแฟนสาวที่สิ้นลมหายใจไปพร้อมกับความผิดที่ทำให้เด็กบริสุทธิ์คนหนึ่ง  ติดเชื้อเอดส์จาก

การรักษาเมื่อหลายปีก่อน

            เมื่อความต่างของทั้ง 2 ขั้ว มาพบกัน .. ความเปลี่ยนแปลง  กับ  สิ่งมหัศจรรย์  ของชีวิตจึงเริ่มขึ้น

พร้อมๆ กับ คำว่า “ ขอบคุณ “

            เรื่องนี้ถือเป็นซีรีย์ที่ดีที่สุดในซีซันที่ผ่านมาในความรู้สึกเลยทีเดียว  ยิ่งรู้ว่าคนเขียนบทเป็นคนเดียว

กับ I’m sorry,I love you (misa)  ด้วยแล้ว  ยิ่งต้องดู  แล้วก็ไม่ผิดหวัง  เพราะตลอดทั้ง 16 ตอนครบรส

ทั้งอบอุ่น  อมยิ้ม โรแมนติค ขำขัน น้ำตาซึม จนถึงเสียดสีให้ได้คิด

            จริงๆ หลายคนที่ได้เห็นหน้านางเอกเรื่องนี้แล้วคงบอกผ่าน  เพราะหน้าตาเธอแสนเรียบและไม่ได้

โดดเด่นเหมือนคนอื่นที่ฮือฮากัน  แต่ถ้าใครได้ดูผลงานของเธอแล้วรับรองว่าต้องรู้สึกว่าเธอสวยขึ้นมาอย่าง

แน่นอนเพราะความเป็นธรรมชาติในตัวเธอส่งให้บท ของ Young Shin  โดดเด่นจนน่าเห็นใจ  แล้วไอ้ความ

เรียบนี่เองที่ทำให้คนดูรู้สึกว่าเธอเป็นชาวบ้านธรรมดา  ดูกลมกลืนและเข้าถึงได้ง่ายและเป็นจริง

            ยิ่งบวกกับความสดใสของ  Lee Bom ลูกสาว  และความไม่รู้ประสาของ Mr. Lee ปู่ที่เป็นอัลไซเมอร์

ของเธอแล้ว  ทำให้เรื่องนี้มีมุมมองหลากหลายจนเรียกได้ว่า 3 คนนี้เข้าฉากด้วยกันเมื่อไร  ก็เล่นเอาน้ำตาซึม

ทุกทีไป ..

            จะยังมีอีกไหม?? สำหรับผู้หญิงที่เคยเป็นที่หมายปองของหนุ่มๆ บนเกาะ  เธอเลือกที่จะให้กำเนิดลูก

โดยไม่มีพ่อมากกว่าเอาเด็กออกเพราะอับอาย  เมื่อรู้ว่าลูกได้เชื้อเอดส์โดยไม่มีหมอคนไหนออกมารับผิดชอบ

เธอเลือกที่จะพาลูกกลับบ้าน  ใช้เวลาสำหรับการตีโพยตีพายหาคนผิดมาสอนให้ลูกรู้จักที่จะใช้ชีวิตต่อไป

ให้ได้มีความสุขมากที่สุดสำหรับเวลาที่เหลืออยู่

            และเมื่อคุณปู่สร้างปัญหาอาละวาด  เธอเลือกที่จะเก็บกวาดมากกว่าดุด่าทุบตี  หรือโทษฟ้าโทษ

ชะตา  ให้ต้องมาดูแลคนสมองเท่าเด็กเล็กๆ .. มีฉากหนึ่งกินใจมาก ...

             2 แม่ลูกกลับมาบ้านแล้วพบว่า  คุณปู่เอาลิปสติกของ Young Shin มาวาดหน้าตาโปสเตอร์บนผนัง

Lee Bom เห็นแล้วโกรธมาก  ต่อว่าปู่เป็นการใหญ่ว่าเอาลิปของแม่มาเล่น จนปู่กลัวตัวสั่น Young Shin ดุลูก

Lee Bom ถามว่า  แม่ไม่โกรธเหรอ?? เธอตอบลูกว่าปู่ไม่รู้เรื่องหรอกแล้วว่า  Mr. Lee มาเล่นแต่งหน้ากัน

ดีกว่า  แล้วเธอก็ให้ Mr. Lee วาดลงบนหน้าเธอ  Mr. Lee  วาดเสร็จก็หัวเราะชอบใจในผลงานเป็นการใหญ่ 

ตกลงว่า .. ในที่สุด 3 คน ปู่ หลาน เหลน เล่นแต่งหน้าเป็นที่สนุกสนานกันไป .. มีความสุข  ^__^

            โดยเฉพาะหมอ Min Ki Seo  สำหรับคนยโสหยาบกระด้างที่เปลี่ยนแปลงเป็นคนอบอุ่นได้อย่าง

น่าประทับใจ  ทำให้รู้สึกว่า .. คนที่ดูหยาบนั้น  เนื้อแท้ภายใน  อาจจะละเอียดเสียยิ่งกว่า  คนสุภาพไมตรี

ที่แท้จริงกระด้าง  แข็ง  หนา  จนหารอยเรียบไม่ได้เลยแม้เพียงเศษเสี้ยว

            หมอที่ไม่เคยสนใจใครเลือกที่จะมาช่วยชีวิตคนไข้บนเกาะเล็กๆ ยื้อจนวินาทีสุดท้าย  จากผู้ชาย

เถื่อนๆ แต่กลับหาวิธีมาหลอกล่อเด็กว่าตัวเองเป็นเทวดาผู้ปกป้องหมายเลข 1 เพื่อให้หนูน้อยเสียใจน้อยที่สุด

คนที่ไม่มีสายเลือดของความเป็นพ่อ แต่เลือกที่จะเข้ามาปกป้องดูแล  ต่างกับ ... ตัวจริง  ที่ทอดทิ้งเพื่อ

ความก้าวหน้าของตนเอง

( ขออนุญาต quote บทในเรื่อง 4 ตอนที่ชอบ .. ชอบมาก )

( Credit : www.thaisubtitle.com / www.d-addicts.com  )

Ep.04

            “ เพื่อจะเป็นคนที่ประสบความสำเร็จผมสงสัยจริงๆว่าคุณเหยียบย่ำใครมาบ้าง  กว่าจะมายืน

อยู่ตรงนี้ได้ เช่นว่า ... ความรัก ...  ผู้หญิง ...  เด็ก .. “

Ep.14

            “ผมเคยคิดว่าการที่ผมเป็นผู้ชาย  ผมควรที่จะต่อสู้เพื่อชีวิตของตัวเอง ไม่ใช่เพื่อความรัก, ไม่ใช่เพื่อ

ผู้หญิง,ไม่ใช่เพื่อครอบครัวและลูกๆ ด้วย

            แม้ผมจะไม่รู้  ว่าผมเดินมาบนถนนผิดสาย  แต่ถ้าผมต้องเสียเวลาไปอีก 10 ปี 20 ปี ผมก็

ต้องการที่จะเริ่มเดินบนถนนสายนั้นใหม่  มันยังไม่สายไปหรอกใช่มั้ย.”

            “มันสายไปแล้ว ... นายมาช้าไปแล้ว  เพราะว่านายดันไปยอมแพ้ซะก่อนที่นายจะก้าวเข้ามา

และทั้งๆ ที่ชั้นสามารถถอยออกไป หนีออกไปได้ แต่ชั้นก็ไม่ทำ เพราะชั้นเองก็มาไกลเกินไปแล้วเหมือนกัน “

Ep.15

            “ไม่เห็นจะมีอะไรน่าเวทนาเลยนี่? เธอก็เป็นแค่ผู้หญิงคนนึงที่รู้สึกขอบคุณไปหมดทุกอย่างใน

โลกใบนี้  สิ่งที่น่าเวทนามากที่สุดน่าจะเป็นผมมากกว่า และมันก็ไม่ใช่ความโง่เขลาอะไรนั้นด้วย

ผมอายุมากกว่า  แต่ผมก็ยังเข้มแข็งไม่ได้เท่าเธอเลย  ผมน่าชื่นชมตรงไหนหรือ?

แม่ผมก็แค่รวย... ก็แค่ผมเรียนสูงกว่าชาวบ้านเค้า  แต่ถ้าเอาสิ่งเหล่านี้ออกไปผมยังจะน่าชื่นชมอีกมั้ย? “

Ep.16

           “ ถ้าชั้นคือสิ่งมหัศจรรย์ของคุณ   นั้นเป็นเพราะคุณเข้ามาในชีวิตของชั้น คุณทำให้ชีวิตของชั้น

เป็นสิ่งมหัศจรรย์ ... สำหรับคุณ ... ชั้นต้องพูดว่า ขอบคุณ “

            และที่สำคัญ ..  แก่นของเรื่อง .. เมื่อใครสักคนรู้จักที่จะ “ให้”  เชื่อเถอะว่าสักวัน .. เขาจะได้รับ

“คำขอบคุณ”  ตอบกลับมาอย่างแน่นอน???

===  THANK YOU ===