Review by   :     Yuuraya          Date            :    21-Apr-2007     Genre / ประเภท -- Jp. Series (2005) / 10 ep.  Actor, Actress / นักแสดง  -- Kamenashi Kazuya,Yamashita ,TomohisaHorikita Maki  Votes / คะแนน  -- 8.5/10

Nobuta Wo Produce

เรื่องย่อ ( เท่าที่จับใจความได้ )

            เรื่องราวสนุกสนานปนดราม่าผสมกลิ่นอายรั้วโรงเรียนสไตล์ญี่ปุ่นเรื่องนี้  เริ่มต้นขึ้นเมื่อ  Nobuko

ย้ายเข้ามาเป็นนักเรียนใหม่ที่โรงเรียนแห่งหนึ่ง  นร.ใหม่ที่หนุ่มๆ ในห้องต่างคาดหวังความสดใสน่ารัก

กลับกลายเป็นเด็กสาวที่มีบุคคลิกโดดเดี่ยว  เงียบงัน  เหมือนอยู่อีกโลกที่ไม่มีใครเข้าถึง ..

** Spoil -- สปอย **

( ถ้ายังไม่ได้ดูอย่าตามมานะคะ เดี๋ยวจะเสียรสชาติในการชมค่ะ ^_^ )

            เรื่องราวในแต่ละตอนมีแก่นและบทเรียนให้ฉุกคิดอย่างแยบคายและน่าสนใจ  โดยเฉพาะ

ที่มาที่ไปของตัวละครแต่ละตัวที่เป็นปมปัญหาลึกๆ ในใจจนทำให้บุคลิกความต่างที่บ่งบอกออกมา

ดูมีน้ำหนักและน่าเชื่อถือ

            **        Nobuta  --  เป็นเด็กสาวที่ปิดกั้นตัวเองโดดเดี่ยวไม่มีความมั่นใจเพราะคิดว่าตัวเอง

อยู่คนเดียวในโลกใบนี้  เมื่อแม่ของเธอแต่งงานใหม่  คำพูดที่พ่อใหม่ตอกย้ำว่าไม่ใช่พ่อของเธอแท้ๆ

เมื่อครั้งยังเด็กนั้น  เหมือนเป็นรอยมีดกรีดเส้นแบ่งโลกของเธอออกจากคนทั้งคู่  เหลืออยู่เพียงตัว

คนเดียวลำพังตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา

            **        Shuji     --  เด็กหนุ่มที่ป๊อปที่สุดในโรงเรียน  เป็นคนสนุกสนาน  ร่าเริง  มีน้ำใจ

และเป็นที่สนใจของทุกๆ คนในโรงเรียน  เก่งในทุกด้านและไม่เคยปฎิเสธคำร้องขอของใคร  แถมยังมี

แฟนเป็นถึงดาวโรงเรียนในห้องคลาส  A อย่าง  Mariko  ซึ่งทุกสิ่งที่ทำให้เขาเป็น  ด้วยเหตุผลก็คือ

ต้องการให้ตัวเองเป็นที่รักของทุกคน   คนที่พยายามทำให้ตัวเองดูดีในสายตาของคนอื่นๆ  แม้จะต้อง

ฝืนใจ  และขาดความเป็นตัวของตัวเองไปก็ตาม

            **        Akira     --  ตัวละครเอกอีกคนที่บุคลิกเฮฮาบ้าบอ  มีพ่อเป็นเจ้าของกิจการใหญ่โต

แต่ตัวเองเลือกที่จะมาอาศัยอยู่ในร้านขายขนมเล็กๆ กับเจ้าของร้านผู้ชายที่ดูแลเขาเป็นอย่างดี  คนที่

ดูเหมือนไร้สาระ  แต่ลึกๆ กลับกลายเป็นคนที่คิดถึงความรู้สึกของคนอื่นก่อนตัวเองเสมอ  คนที่ไม่ต้อง

สร้างภาพต่อหน้าใคร  จึงอยู่และยิ้มได้อย่างที่ใจอยากจะเป็น

            ถ้าจะเปรียบตัวละครทั้ง 3 เป็นระดับขั้นของบันไดที่แต่ละคนเลือกที่จะยืนอยู่  ต่ำ – สูง – กลาง

หากสักวัน .. เกิดต้องสลับขั้นไปยืนอยู่ในที่ต่างกันไป  แต่ละคนจะมีวิธีจัดการกับจิตใจ  หรือสถานะที่

ตัวเองเผชิญอยู่อย่างไร???  ซีรีย์เรื่องนี้  ตั้งโจทย์ไว้  และตอบได้อย่างน่าสนใจมากทีเดียว

            พอเอ่ยถึงตัวละครหลักแล้ว .. ก็อดจะเอ่ยถึงตัวละครรอง  ที่เป็นต้นเหตุของปัญหาต่างๆ อีกตัว

ไม่ได้  .. คือ

**        Aoi       --  ที่อดเอ่ยไม่ได้เพราะเป็นตัวร้ายที่มีลีลาดราม่าที่แปลกออกไปจากบทร้าย

ที่เคยเจอ  ไม่ร้ายแบบโวยวายใช้เสียงข่ม   ไม่ได้ร้ายแบบโรคจิตไร้เหตุผล   ไม่ได้ร้ายแบบยิ้มลึกใช้เล่ห์กล

แต่ร้ายกันตรงๆ ด้วยรอยยิ้ม  เอ่ยความชั่วร้ายออกมาด้วยใบหน้ายิ้มแย้มอย่างไม่สะทกสะท้านเหมือนว่า

สิ่งที่กำลังทำเป็นเรื่องสามัญธรรมดา  ดูแล้ว  ได้อารมณ์ .. หนาวเยือก  กว่าเสียงกรี๊ดกร๊าดโวยวายเป็น

หลายพันเท่า  เป็นลีลาร้ายแบบใหม่   ที่วงการละครไทยน่าเก็บเอามาใช้ดูบ้าง!!

            ประทับใจส่วนตัวกับบทสรุปของฉากจบในสไตล์รัก 3 เส้าของเรื่องนี้มาก .. กับตอนที่  Nobuta

เผลอทำกิ่งของต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ในศาลเจ้าหัก  ซึ่งเชื่อกันว่าจะทำให้เกิดเรื่องร้ายกับคนที่มีความสำคัญกับ

ตัวเอง   วิธีแก้คือให้เอายันต์ศักดิ์สิทธิ์ไปให้กับคนสำคัญนั้นเก็บไว้ เธอวิ่งตามหา  2 หนุ่มจนเจอและอธิบาย

ว่าเกิดอะไรขึ้น ทั้งคู่ถามว่าแล้วใครล่ะที่เป็นคนสำคัญนั้น เธอก้มหน้าหันเข้าหาทั้ง 2 มือซ้ายชี้ที่   Shuji 

มือขวาชี้ที่  Akira แล้วบอกว่าจะทำยังไงดีกับยันต์ที่มีอยู่เพียงอันเดียว??? 

ทั้ง   Akira  และ  Shuji  ต่างเกี่ยงกันไปมา  Nobuta มองหน้าคนทั้งคู่แล้วขอยืมมีดจาก  Akira

เธอว่าจะเกิดสิ่งเลวร้ายขึ้น  ซึ่งทั้งคู่  ต่างก็เป็นคนสำคัญสำหรับเธอแล้วทำท่าจะตัดยันต์ออกเป็น 2 ส่วน 

Shuji  ร้องห้ามแล้วหยิบมีดออกไปจากมือเธอ  Nobuta ก้มลงมองยันต์ในมืออีกครั้ง  เหมือนกำลัง

ตัดสินใจ .... ทายสิว่า  Nobuta  จะเลือกเอายันต์ให้ใคร????  ขอไม่เฉลย  เพราะเดี๋ยวจะเป็นการทำร้าย

จิตใจคนที่ยังไม่ได้ดูมากไป 555 ..  แต่ขอบอกว่าฉากนี้โดนและประทับใจมาก  โดยเฉพาะคำพูดสุดท้ายที่

Nobuta  ให้ไว้จากการตัดสินใจอันนั้น

            แม้เรื่องนี้จะดูเป็นซีรีย์โอเวอร์แอคชั่นเกินจริงตามสไตล์ตลาดไปบ้าง  แต่แก่นและปมที่นำเสนอ

แบบมีจังหวะจะโคน  มีน้ำหนักน่าสนใจจนจุดต่างๆ เหล่านั้นกลายเป็นรอยจางจนแทบมองไม่เห็น  รวมๆ

แล้วเป็นซีรีย์ 10 ตอนที่ดูได้  และครบทุกอารมณ์  แบบไม่เสียดายเวลาแต่อย่างใด 

---------------------- ***  The  End of Review  *** ---------------------

__  Yuuraya  ___

Edit Writing : 05/12/2006

( ความคิดเห็น .. แม้เพียง 1 ประโยค เปรียบเสมือน " ไม้ขีด " ที่จุดต่อประกายไฟให้กับงานเขียนชิ้นต่อไป .. ขอบคุณค่ะ ^^ )